W artykule, który ukazał się w Global Ecology and Biogeography (IF=6,446), prof. Arkadiusz Nowak wraz ze współpracownikami z wielu regionów świata przedstawił wzorce dystrybucji bogactwa gatunkowego zbiorowisk roślinnych piętra alpejskiego.

Na podstawie danych pochodzących z 8928 zdjęć fitosocjologicznych wykonanych przez autorów pracy w 26 ekoregionach, w sześciu regionach biogeograficznych, wykorzystując ekstrapolację krzywych rozrzedzenia, porównano najważniejsze strefy występowania roślinności alpejskiej pod względem jej bogactwa.

Najbardziej różnorodne gatunkowo są zbiorowiska położone w okolicach równika i na średnich wysokościach geograficznych w Azji. Jednym z najbogatszych rejonów świata są Andy przyrównikowe (Kolumbia i Ekwador) i Pamiro-Ałaj w Tadżykistanie. Jest to efekt długiej historii rozwoju flory alpejskiej w tych regionach i braku lub bardzo ograniczonemu zlodowaceniu tych terenów w czwartorzędzie. Dodatkowo wpływ na bardzo wysokie bogactwo w północnych Andach i w Azji Środkowej ma duże zróżnicowanie podłoża (np. pod względem pH), wysoka izolacja przestrzenna i rozległość piętra alpejskiego.

Mamy nadzieję, że wyniki naszej pracy spodobałyby się Aleksandrowi von Humboldtowi, który 221 lat temu odbył podróżne do Ameryki Południowej i patrząc na Andy, zastanawiał się nad globalnym rozmieszczeniem roślinności na świecie.