W prestiżowym czasopiśmie „Acta Societatis Botanicorum Poloniae” ukazał się artykuł pracowników Ogrodu o roślinności najwyższych szczytów Środkowej Azji. Celem pracy było poznanie różnorodności syntaksonomicznej wysokogórskiej i subniwalnej roślinności gór Pamiro-Ałaju i zachodniej części pasma Tienszanu. Na podstawie analizy 303 zdjęć fitosocjologicznych, po zastosowaniu wielowymiarowego skalowania (NMDS) i algorytmu dzielącego, zdefiniowano piętnaście zespołów roślinnych, w tym 13 nowych. Dodatkowo wyróżniono trzy zbiorowiska roślinne bez rangi. Utworzono trzy nowe związki roślinności: Oxytropido savellanicae-Nepetion pamiricae dla wysokogórskiej roślinności subniwalnej, Stipo regelianae-Ptilagrostion malyschevii dla szczytowych traworośli i karłowatej tundry górskiej oraz Poo alpinae-Bistortion ellipticae dla mezofilnych pastwisk alpejskich. Głównymi czynnikami różnicującymi skład gatunkowy badanej roślinności są średni dobowy zakres temperatur, suma rocznych opadów, sezonowość opadów, temperatura najsuchszego kwartału i opady najzimniejszego kwartału. Dalsze badania w sąsiednich regionach, takich jak Hindukusz, Kopet-dagh i Ałtaj, będą realizowane, aby zbudować spójny hierarchiczny system wysokogórskich traworośli i roślinności chazmofitycznej. W przyszłym roku członkowie zespołu prof. Nowaka wyruszają na inwentaryzację hal Ałtaju w Kazachstanie.

Artykuł do pobrania
https://pbsociety.org.pl/journals/index.php/asbp/article/view/asbp.911