Publikacja przedstawia dokumentację zachowanych tradycji związanych z użytkowaniem dziko rosnących grzybów jadalnych na terenie historycznej krainy Mazowsza (33 900 km 2). W trakcie badań przeprowadzono 695 częściowo ustrukturyzowanych wywiadów z przedstawicielami lokalnej ludności. Wywiady odbyły się w 38 miejscowościach proporcjonalnie rozmieszczonych na obszarze badanego regionu (co 30 km). W trakcie wywiadów pozyskane zostały informacje dotyczące gatunku zbieranych grzybów oraz metod ich użytkowania. Wykorzystywane przez miejscową ludność gatunki grzybów identyfikowane były przy wsparciu zdjęć oraz atlasów, morfologicznej identyfikacji zebranych okazów oraz barcodingu DNA. Ostatecznie zidentyfikowano 92 taksony grzybów do poziomu gatunku lub rodzaju. Pośród nich 76 taksonów wykorzystywanych w celach spożywczych, 21 taksonów znanych jako trujące i 11 używanych w celach innych niż kulinarne.

W trakcie badań zidentyfikowano dwa nowe gatunki dla polskiej fungi – Hydnum ellipsosporum i Paxillus cuprinus. Częsta interakcja z mieszkańcami zajmującymi się zbiorem grzybów pozwoliła na transkrypcje lokalnej taksonomii ludowej na naukową klasyfikację taksonomiczną oraz odnotowanie zmian lokalnych preferencji dotyczących zbioru dziko rosnących grzybów. Stworzony spis znanych przez lokalną ludność grzybów jest najdłuższą dotychczas listą sporządzoną w trakcie terenowych badań etnomykologicznych. Wyniki badań umieszczają mieszkańców badanego regionu na szczycie dotychczas poznanego spektrum mykofilii.

Kotowski M. A., Pietras M., & Łuczaj Ł. (2019). Extreme levels of mycophilia documented in Mazovia, a region of Poland. Journal of Ethnobiology and Ethnomedicine.
https://doi.org/10.1186/s13002-019-0291-6