Ten pięknie kwitnący już od marca krzew ozdobny nazwę otrzymał na cześć szkockiego botanika – Williama Forsytha.

Forsycja swoimi jaskrawożółtymi kwiatami zapowiada nadejście wiosny. Jej pędy obsypują się nimi obficie jeszcze zanim rozwiną się liście. Kwitnie około 2-3 tygodni, do momentu wypuszczania liści. W naszym Ogrodzie znaleźć ją można między innymi w Ogrodach Zmysłów. Odmiany, które tam możemy spotkać to:  Forsythia ‘Fontanna’ i Forsythia ‘Helios’.

Forsycja należy do rodziny oliwkowatych, występuje we wschodniej Azji i południowo-wschodniej Europie. Preferuje stanowiska słoneczne, natomiast w lekkim półcieniu może nieco słabiej zakwitać. Istnieją jednak odmiany, które preferują miejsca częściowo zacienione, gdyż mocne słońce mogłoby przypalać im liście.

Kwiaty forsycji są drobne, dzwonkowate, zwisające, o zrośniętych płatkach i w zależności od odmiany jaskrawożółte do ciemnożółtych. W Polsce większość sadzonych forsycji to odmiany F. xintermedia (forsycja pośrednia). Tę odmianę spotkać można również w naszym Ogrodzie.

Liście forsycji łatwo więdną, ponieważ roślina jest wrażliwa na suszę. Wymaga podłoża żyznego, lekko wilgotnego. Odmiany, które występują w Polsce nie dają owoców. Krzewy forsycji polecane są do parków, ogrodów przydomowych i na żywopłoty. Poszczególne odmiany forsycji mogą różnić się między sobą mrozoodpornością, wysokością, rozłożystością, a także zimowym zabarwieniem pędów (np. oliwkowe występują u Forsythia Boucle D’Or ‘Courtacour’, a czerwone u Forsythia xintermedia ‘Era’).

Cięcie krzewów forsycji, jeśli jest konieczne, najlepiej wykonać tuż po zakończeniu kwitnienia, dzięki temu roślina będzie obficie kwitła w kolejnym roku. Gałązki ścięte zimą zakwitną w wazonach.

Kwiaty forsycji są miododajne i jadalne.

Właściwości lecznicze forsycji

Poza wartością ozdobną, forsycja posiada moc leczniczą. Jej wiosenne i jesienne gałązki zawierają cenną syringinę – związek chemiczny, który wspiera pracę wątroby i działa przeciwzapalnie. Syringina występuje również m.in. w lilaku pospolitym (Syringa vulgaris L.) i jaśminach (Jasminum L.).

Gałązki forsycji najlepiej ekstrahować gorącym alkoholem 60-65% lub gotować w czerwonym czy białym winie, można ją także gotować w wodzie z dodatkiem kwasku cytrynowego lub cytryny przez około 20 minut. Po dokładne proporcje i dawkowanie zapraszamy na stronę:
https://rozanski.li/3198/syringina-kwas-syringowy-i-surowce-syringinowe-w-praktycznej-fitoterapii/

Surowce bogate w syringinę i kwas syringinowy można stosować w leczeniu zapalenia wątroby, przy chorobach autoimmunologicznych wątroby, marskości i stłuszczeniu miąższu wątroby, chorobach nerek, gruczołów dokrewnych, endometriozy i łuszczycy.

Dr Henryk Różański poleca łączyć surowce syringinowe z ostryżem (kurkumą) Curcuma L., karczochem (Cynara L.), ostropestem (Silybum marianum L.), rzepikiem (Agrimonia eupatoria L.), szantą (Marrubium L.) lub lukrecją (Glycyrrhiza L.). Takie połączenie będzie miało zwiększoną synergistyczną moc.

Kwiaty forsycji są także bogatym źródłem rutyny, która uszczelnia naczynia krwionośne i razem z kwasem askorbinowym (witaminą C), podnosi odporność organizmu. Jej działanie przeciwzapalne i antyoksydacyjne jest wykorzystywane w kosmetologii, ponieważ spowalnia starzenie się skóry i pomaga w zapobieganiu tzw. pajączków. Ponadto polecana jest dla osób zmagających się z alergiami i chorobami sercowo-naczyniowymi.

Warto spróbować naparu ze świeżych lub suszonych kwiatów forsycji, zerwanych z zacisznego miejsca, nie przy drodze, żeby przy okazji nie wzbogacić się o metale ciężkie.

Kwiaty forsycji można także dodawać do kąpieli i cieszyć się efektem miękkiej i delikatnej skóry.

Zatem – na zdrowie!

Joanna Bernacka
Zespół Kolekcji Roślin Dendrologicznych

Źródło:

Seneta. W, Dolatowski. J. Dendrologia, Wydawnictwo Naukowe PWN

https://encyklopediadrzew.pl/encyklopedia.php?r=1153

https://rozanski.li/3198/syringina-kwas-syringowy-i-surowce-syringinowe-w-praktycznej-fitoterapii/