Luty to czas, który nie kojarzy się z podziwianiem roślin w ogrodzie. Przyroda wydaje się szara i smutna. Jednak to tylko pozory. Wystarczy rozejrzeć się trochę dokładniej i można zobaczyć, że wokół sporo się dzieje. Warto zwrócić uwagę na krzewy liściaste – część z nich nie traci liści na zimę, a inne mają ciekawe pędy. Do takich roślin należą trzmieliny (Euonymus). W naszym Ogrodzie można spotkać wielu przedstawicieli tego gatunku.

Interesująca o tej porze roku jest trzmielina oskrzydlona (Euonymus alatus). Jest to gęsty krzew dorastający do ok. 2 m. Jego ciekawe pędy z charakterystycznymi 4-korkowatymi  listwami, określanymi jako „skrzydła”, można obserwować właśnie zimą. Dopiero w okresie bezlistnym stają się one dobrze widoczne, ponieważ w sezonie nikną za zasłoną z liści.

Trzmielina Fortune’a `Emerald Gaiety` – jedna z bardziej popularnych odmian o niewielkich liściach z białym, nieregularnym obrzeżem a czasami z większymi białymi plamami. W okresie zimowym jej liście różowieją, a pędy płożą się po ziemi.

Trzmielina Fortune’a `Emerald’n Gold`– równie popularna odmiana jak poprzednia. Podstawowa różnica między nimi to kolor obrzeża liści. U tej obrzeże jest jaskrawożółte, choć można spotkać także pojedyncze liście lub nawet całe pędy o liściach całkowicie żółtych. Jesienią i zimą przebarwia się na czerwono lub różowo. Jej pędy mają tendencję do wznoszenia się. Przy podporze obie odmiany wspinają się do 2 metrów. Dobrze rosną na słońcu lub w półcieniu. Podczas ostrej zimy mogą przemarzać.

Trzmielina Fortune’a `Interbolwi` BLONDY – odmiana o niewielkich ciemnozielonych liściach z intensywnie żółtą częścią środkową, która potrafi zająć prawie całą powierzchnię liścia, pozostawiając tylko wąską obwódkę. Jej pędy płożą się po ziemi, tworząc kobierzec. Trzmielina ta dobrze wypełnia przestrzenie pomiędzy wyższymi krzewami. Przy podporach potrafi wspiąć się na wysokość 3 metrów. Może rosnąć zarówno w cieniu, jak i na słońcu. To jedna z odmian najbardziej odpornych na mróz.

Trzmielina Fortune’a 'Canadale Gold` – odmiana o dość dużych, eliptycznych, grubych, jasnozielonych i błyszczących liściach, ze znaczną żółtą obwódką. Na jesieni przebarwia się na pomarańczowo i czerwono. Pędy wznoszące dorastają do 1 metra, a na podpory wspina się do 4 metrów. Może rosnąć zarówno w cieniu, jak i na słońcu.

Zapraszam do podziwiania tych roślin w Ogrodach Sensorycznych.
Małgorzata Górecka